Το σοκ από την εφαρμογή των βάρβαρων κυβερνητικών μέτρων ήταν η πιο σκληρή εμπειρία που έζησε ο ελληνικός λαός στην περίοδο της μεταπολίτευσης. Με τα ποσοστά ανεργίας να θυμίζουν περιόδους πολέμου, οι νέοι αυτής της χώρας καθηλώνονται και θυσιάζονται στο βωμό νεοφιλελεύθερων εξουσιαστικών επιλογών.
Ένα απολυταρχικό κράτος έκτακτης ανάγκης κυβερνά σήμερα με διατάγματα και πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, απαξιώνοντας τη Δημοκρατία και δυσφημίζοντας μια χώρα με τεράστιο ιστορικό και συμβολικό βάρος στον ευρωπαϊκό πολιτισμό. Το πολιτικό σύστημα έχει ήδη βουλιάξει στην κοινωνική αδικία που παράγει.
Η ηγεσία της Ευρωζώνης και της ΕΕ χρησιμοποιούν το χρέος ως μοχλό για να οικοδομήσουν μια Ευρώπη του κεφαλαίου, του ακραίου νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, με την πολιτική και οικονομική ηγεμονία της Γερμανίας, οδηγώντας με μαθηματική ακρίβεια στη διάλυση της ευρωζώνης. Απέναντι στη χώρα μας συμπεριφέρονται λες και είναι αποικία χρέους, έχοντας επιβάλλει ένα ταπεινωτικό καθεστώς εποπτείας και προσβάλλοντας ευθέως την εθνική και λαϊκή κυριαρχία και αξιοπρέπεια.
Την ίδια ώρα το ΟΧΙ του κυπριακού κοινοβουλίου και του λαού ανέδειξε μια ευκαιρία αλλαγής πολιτικής στην Ευρώπη. Το ΟΧΙ αυτό όμως το διαχειρίστηκε μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που είναι δεμένη στο άρμα των μνημονίων. Οι μνημονιακοί κύκλοι στην Ελλάδα πόνταραν στην ταπείνωση της Κύπρου, για να επιχειρηματολογήσουν υπέρ των δικών τους καταστροφικών επιλογών ως μονόδρομο. Αποδείχτηκαν για μια ακόμη φορά και ανίκανοι και εθνικά επικίνδυνοι.
Επέλεξαν να ταπεινώσουν την Κύπρο για να μπορούν να πείσουν και τον Ελληνικό λαό ότι πρέπει να ζει πάντα ταπεινωμένος. Ο δρόμος για την έξοδο από την κρίση περνά μέσα από τον κοινό αγώνα των ευρωπαϊκών λαών για κοινωνική δικαιοσύνη σε όλη την ΕΕ, με τις ανάγκες της κοινωνίας να είναι πάνω από αυτές του κεφαλαίου και των τραπεζών.
Οφείλουμε να κρατήσουμε την ελπίδα ζωντανή και να συμβάλλουμε, ώστε να υπάρξει άμεσα δημοκρατική λύση. Για να αποτραπούν οι καταστροφικές πολιτικές της Ευρωζώνης, πρέπει οι ίδιοι οι ευρωπαϊκοί λαοί να έρθουν σε ρήξη με το κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο παράδειγμα και να διεκδικήσουν μια άλλη πορεία της Ευρώπης στη βάση της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης.
Τα θύματα των ευρωπαϊκών επιλογών οφείλουν να διεκδικήσουν σήμερα μια Ευρώπη της κοινωνικής σύγκλισης και συνοχής. Τα σενάρια περί αποχωρισμού από το ευρωπαϊκό σύνολο βολεύουν κυρίως το μεγάλο κεφάλαιο, που ανησυχεί ότι θα πληρώσει περισσότερα για την οικοδόμηση μιας άλλης Ευρώπης, αυτής της κοινωνικής δικαιοσύνης.
Η Ευρώπη είναι σήμερα προνομιακό πεδίο πάλης για την ανατροπή των συσχετισμών προς όφελος των εργαζομένων και της νεολαίας, για ουσιαστική αλλαγή πολιτικής. Χωρίς, ωστόσο, να επαναπαυόμαστε σε καμία βεβαιότητα, η ευθύνη της αρπαγής του πλούτου και η υπερσυσσώρευση των λαών δεν σβήνεται έτσι απλά με την αποχώρηση από το ευρώ και την εθνική αναδίπλωση. Αποτελεί δικαίωμα των λαών της Ευρώπης η διεκδίκηση της αναδιανομής του πλούτου με κοινωνική δικαιοσύνη και δεν έχουν κανένα λόγο να το αφήσουν να χαθεί.
Η χώρα μας πρέπει να μπει επειγόντως σε μια νέα πορεία. Κάθε καθυστέρηση, κάθε μέρα συνέχισης αυτής της πολιτικής δημιουργεί ακόμη περισσότερα εμπόδια στο δρόμο της ανάκαμψής της. Ο ΣΥΡΙΖΑ – ΕΚΜ έχει θέσει στόχο τη δημοκρατική ανατροπή της σημερινής κυβέρνησης και τη συγκρότηση μιας νέας κυβέρνησης, με πυρήνα τις δυνάμεις της αριστεράς, στηριγμένη σε ένα ευρύτατο λαϊκό μέτωπο και σε ένα πρόγραμμα αναγέννησης της κοινωνίας και της χώρας.
Οφείλουμε να βρούμε τη δύναμη να δράσουμε από κοινού για τη σωτηρία της πατρίδας, δίνοντας προτεραιότητα στις ανάγκες της κοινωνίας και της ανάπτυξης και όχι στους δανειστές. Να δουλέψουμε συστηματικά για την ανασυγκρότηση της οικονομίας με όρθια την κοινωνία. Να οικοδομήσουμε μια νέα Ελλάδα και να αγωνιστούμε για μια δημοκρατική και προοδευτική Ευρώπη σε ρήξη με το σημερινό νεοφιλελεύθερο οικοδόμημα.
* Ο Βασίλης Τσίρκας είναι δικηγόρος, υποψήφιος βουλευτής Άρτας του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ στις εκλογές Μαΐου – Ιουνίου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου