Την Πέμπτη 14/2 οι νέοι και οι νέες του ΣΥΡΙΖΑ πραγματοποίησαν συμβολική κατάληψη στο ακαδημαϊκό γραφείο του γ.γ. του Υπουργείου Οικονομικών Γ. Μέργου με αφορμή τις προκλητικές του δηλώσεις για περαιτέρω μείωση του κατώτατου μισθού των 586 (και 511 για νέους κάτω των 25) ευρώ, [...]
που στόχο θα έχει την «ανάπτυξη» και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας.
Οι δηλώσεις Μέργου δεν είναι προϊόν «ακαδημαϊκών συζητήσεων» ανάμεσα στους τεχνοκράτες της κυβέρνησης και της τρόικα ούτε είναι εκτός πλαισίου μνημονιακής πολιτικής. Είναι ρητά διατυπωμένοι στόχοι του Μνημονίου για την δημοσιονομική προσαρμογή της διετίας 2014-2016. Μια δήλωση που με ξεκάθαρο τρόπο επιβεβαίωσε μια μέρα μετά ο Όλι Ρεν περί σαφούς μνημονιακής υποχρέωσης για περαιτέρω συμπίεση του εργατικού κόστους και, συνεπαγόμενα, την μείωση του κατώτατου μισθού. Στόχος άλλωστε είναι να εναρμονιστεί ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα με τις χώρες της νοτιοανατολικής Ευρώπης.
Ήδη από σήμερα που λήγουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και, ενώ από 1η Απριλίου ο κατώτατος μισθός θα ρυθμίζεται απλά με μια υπουργική απόφαση, θα μετατραπεί από κατώτατο σε καθολικό μισθό για όλους τους/τις εργαζόμενους/ες. Είναι προφανές ότι τα δωράκια της κυβέρνησης στις τράπεζες και τους εργοδότες δεν έχουν τελειωμό. Μετά την αύξηση του ορίου απολύσεων, την μείωση της αποζημίωσης, την κατάργηση της μετενέργειας και της διαιτησίας, την υπερφορολόγηση μισθωτών και συνταξιούχων και τις τεράστιες φοροαπαλλαγές που απολαμβάνει το μεγάλο κεφάλαιο στη χωρά μας, ανοίγουν το δρόμο για την περαιτέρω κερδοφορία εργοδοτών και επιχειρηματιών μέσω του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, του τσακίσματος των συλλογικών συμβάσεων και των μισθών.
Είναι τουλάχιστο προκλητικό να μιλάνε για ανάπτυξη με μισθούς πείνας και εξαθλίωσης και με την ανεργία να αγγίζει το 30% και στους νέους το 55%. Η ανάπτυξη τους δεν είναι τίποτα άλλο από την αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, με εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα και με την μεγάλη πλειοψηφία του λαού να μην μπορεί να καλύψει τις βασικές κοινωνικές ανάγκες και στα μεγάλα αστικά κέντρα να ζει σε συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης.
Η ωμή καταστολή που δέχτηκαν σήμερα οι νεολαίοι του ΣΥΡΙΖΑ και δύο βουλευτές του -ένας εκ των οποίων είναι ο Κώστας Μπάρκας, βουλευτής Ν. Πρέβεζας- έξω από το γραφείο του Γ. Μέργου είναι ένα ακόμα δείγμα του δρόμου που έχει επιλέξει η κυβέρνηση. Μετά τη βία της απόλυσης για χιλιάδες εργαζόμενους, της ανεργίας για την πλειοψηφία της νεολαίας, των μισθών εξαθλίωσης, η απάντηση στον καθέναν από αυτούς που σηκώνουν το κεφάλι και αντιστέκονται, διεκδικούν τα δικαιώματά τους, τα δεδουλευμένα τους, αξιοπρεπή ζωή είναι ακόμα περισσότερη κατασταλτική βία.
Νεοφιλελευθερισμός και δημοκρατία βέβαια είναι δύο έννοιες αντίθετες. Το επιβεβαιώνουν άλλωστε η παράκαμψη του κοινοβουλίου με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου για κάθε μέτρο που έρχεται, η συγκάλυψη σκανδάλων, η επίταξη των εργαζομένων σε ΜΕΤΡΟ και στο λιμάνι του Πειραιά, το ξύλο στους αγρότες, οι κάτοικοι στις Χαλκιδική που αγωνίζονται για να προστατέψουν τη ζωή τους και το περιβάλλον τους από τον χρυσοθήρα Μπόμπολα, οι βασανισμένοι στα αστυνομικά τμήματα, η κουβέντα που ανοίγει από την κυβέρνηση για περιορισμό των απεργιών, του μοναδικού δικαιώματος δηλαδή που έχει απομείνει στους εργαζόμενους κ.ά.
Ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος. Ήρθε η ώρα να μιλήσει ο λαός.
Κάθε νέος που ζει στην απόγνωση της ανεργίας και στους τέσσερις τοίχους του παιδικού του δωματίου, κάθε φοιτητής και μαθητής που βλέπει τα όνειρα του να γκρεμίζονται, κάθε νέος εργαζόμενος που ζει υπό το φόβο της ανεργίας και δεν μπορεί να καλύψει ούτε τις βασικές του ανάγκες να επιλέξει το δρόμο της αμφισβήτησης. Το δρόμο της μαζικής λαϊκής κινητοποίησης και να στείλει ένα ισχυρό μήνυμα ανατροπής της κυβέρνησης και των μνημονίων. Να ξανανοίξει το δρόμο στην ελπίδα.
Στις 20 Φλεβάρη όλοι και όλες στους δρόμους.
Όλοι και όλες στη γενική απεργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου